Czy jestem uzależniony od czynności: hazardu, zakupoholizmu, seksoholizmu i inne?
Trudno określić jednoznacznie moment, w którym niewinne granie przeradza się w niebezpieczny nałóg. Początkowo gramy dla rozrywki, z czasem jednak towarzyszy temu coraz więcej – często skrajnych – emocji.
Wśród najczęstszych objawów tego uzależnienia należy wymienić:
- utratę kontroli nad powstrzymaniem się od grania,
- poczucie wewnętrznego przymusu grania, głód hazardowy,
- bezskuteczne próby ograniczenia czasu poświęconego na granie i towarzyszący im niepokój oraz złość,
- potrzebę poświęcania coraz większych kwot na gry,
- zaniedbanie obowiązków i hobby na rzecz hazardu,
- zaciąganie pożyczek na gry hazardowe,
- odczuwanie wyrzutów sumienia,
- obsesyjne myślenie o graniu,
- traktowanie hazardu jako ucieczki od problemów i złego nastroju,
- kontynuowanie gry mimo ponoszenia negatywnych konsekwencji,
- zatajanie przed najbliższymi informacji o czasie i pieniądzach poświęconych na hazard.
Mogą pojawić się także problemy zdrowotne, jak na przykład bóle głowy, bezsenność, problemy z żołądkiem, napięcie mięśni oraz depresja, a w konsekwencji nawet próby samobójcze.
Wbrew powszechnej opinii, nie tylko stały bywacz kasyna może paść ofiarą hazardu. Do uzależnienia prowadzą również karty, zdrapki, gry na automatach, gry online, wszelkiego rodzaju loterie, wyścigi konne, gry sportowe. Na nałóg nie ma wpływu bowiem rodzaj gry, ale podejście do grania.